zondag 29 mei 2011

VERTOOG OVER HET PUNCTUM

Roland Barthes




Wislawa Szymborska

Miriam Van hee 

Frank Martinus Arion

Roel Richelieu Van Londersele


INLEIDING.


Psalm


O, hoe gebrekkig sluiten de grenzen van de mensenstaten !
Hoeveel wolken drijven straffeloos over,
hoeveel woestijnzand sijpelt niet van land naar land,
hoeveel steentjes rollen in provocerende sprongetjes
bergafwaarts naar vreemde landouwen.

Wislawa Symborska, Uit de bundel : " Uitzicht met zandkorrel ". (Amsterdam, 1997 )


In zijn ontroerende essay over fotografie " De lichtende kamer" ( Parijs, 1980 ) maakt de Franse structuralist Roland Barthes een belangrijk onderscheid op basis van twee concepten, het studium en het punctum. Met het eerste concept doelt hij op de wetenschappelijke houding om de feiten - wat dit ook moge betekenen - te bekijken en te analyseren. Deze dingen zijn algemeen bekend, en wel binnen het veld van vrijwel iedere wetenschap.


Het tweede concept fascineert me al vele jaren. Met punctum doelt Barthes op het bestaan van kleine feiten,details, onverwachte dingen die het verschil kunnen maken bij onze waarnemingen, en uiteindelijk ons doen en laten bepalen, ook op vlak van wetenschap.
Cultuurwetenschappers kunnen voordeel halen uit dit concept, andere mensen trouwens ook.

In de tekst klinkt het zo. " Dit tweede element dat het studium komt verstoren, noem ik dus het PUNCTUM ; want punctum betekent ook : prik, gaatje, vlekje, sneetje- en bovendien een worp bij het dobbelen. " En dan toegegepast op de fotografie, want daar gaat het boek grotendeels over. " Het punctum van een foto is het toeval dat mij in die foto TREFT ( maar mij ook kwetst, aangrijpt ).

Onvergetelijk is de commentaar van Barthes op een foto van de Nederlandse oorlogsfotograaf Koen Wessing. 

Koen Wessing: Nicaragua, Het leger patrouilleert in de straten, 1979

'Ik begreep vlug genoeg dat haar bestaan (haar "gevoeligheid")
afhankelijk was van de simultane tegenwoordigheid
van twee niet-verbonden bestanddelen ...'


Het analyseschema van Barthes wordt ook overigens ook gehanteerd in het Citéproject van LARA MENNES ( 2009 ) Dit project werd gesteund door de stad Genk, er was een kleine maar mooie tentoonstelling in Brussel, plus een knap boekje over WTS. Spijtig dat dit project niet de aandacht kreeg die het verdiende.  Barthes toegepast op de wijk Winterslag.. het tonen van een foto en geraakt worden door het verlangen om DAAR te gaan wonen. Wat is hier het punctum ?  Waar komen deze huizen en ruimten vandaan ? Hoe zit het nu eigenloijk met de ruimten waar ik nu woon en verblijf ?



ENKELE GEDICHTEN.


Poëzie is ook een bijzonder interessant medium om een punctum op te wekken, een sfeer, een blijvend idee, een onverwacht detail, een nieuwe invalshoek.

In 2002 werden tijdens een speciale viering in het Vlaams Parlement in Brussel een aantal dichters uitgenodigd om wat werk te komen voorlezen.( Poëten in het parlement, Bloemlezing 2002, Uitgeverij Van Halewyck, Leuven, 2002.

De toen mij nog onbekende Nederlands schrijver FRANK MARTINUS ARION ( afkomstig uit Curaçao ) scoorde op die bijzonder  mooie zomeravond met volgend gedicht.

BERICHT UIT HOGERE SFEREN,
ZEGGENDE DAT DICHTERS
KOMEN OVERNEMEN.

Laat
Dat dichters zich voortaan uitspreken
Over zaken van staatsbelang
En dat er geen beslissingen meer ontstaan
Zonder dichters.

Roep alle dichters bijeen.
Niet in dichterlijke congressen, maar in Genève
Bij de eeuwige vredesonderhandelingen
Die niet op gang komen.
In de wereldraden van kerken.
In de NATO, in de UNESCO, in de UNO.
Overal waar gesproken wordt of gevochten.
In alle verenigingen
Zullen er een of meer dichters aanwezig zijn.

Een beslissing genomen zonder een dichter
Zonder de handtekening van een dichter
Zal een besluit van heden af van geen waarde meer zijn.
Volgende dichtersgeneraties
zullen zich bekommeren om vorm.

Hedendaagse dichters moeten spreken als nooit tevoren
Moeten harder zeggen ja en neen
En er zal verboden worden dat er ondichterlijk gesproken
Wordt
Dichters gaan de plaatsen innemen van politici
En economen.

Dichters zullen voortaan de statistieken met de waarheid
In verband brengen
Zoals de politici ten onrechte het dichterwoord censureren.

Na beraad zullen de dichters de statistieken al of niet
Prijsgeven
Er zal geoordeeld worden naar creativiteit en
                                             menselijkheid
met enig voorkeur voor zwart.

We zullen uit uw domme kinderhanden de wereldbollen
                                      overnemen
Opdat gij niet meer overreden wordt
Als kinderen met de speelbal in uw hand
Speelzieken die gij zijt !

Gij burgers hebt er niets van terecht gebracht
En gij zult er ook niets van terecht brengen
En het project van de wereld wordt u voortaan
Voorgoed ontnomen. Luister :
Voortaan hebt gij de dichter maar te volgen.
Op straffe van een totale debacle !

De spanning opgeroepen op basis van ernst en ook de onderhuidse ironie/zelfspot maakt dit gedicht m.i. bijzonder krachtig en uitdagend.


Uit de gelijknamige bundel een geicht over liefde en /of het verlangen ernaar. Gevoel dat iedere mens wel kent.


DONDERDAG


ik zat in de trein die mij bracht
naar de stad waar ik werkte
er gleed een korenveld voorbij
groene bomen stonden vochtig
van de nacht, de lucht leek
door van gogh erbij geschilderd
onbestemd en wispelturig


ik wilde schrijven maar
de woorden kwamen niet
ik dacht aan jou aan het
verband tussen de dingen
dat je niet hier was
maa god weet waar dat ik
daarom de bomen zag
de korenvelden en de lucht
dat alles treurig was
vergankelijk en prachtig.

MIRIAM VAN HEE.


Openbaar vervoer als element van rust in hectische dagen. Gedachten zijn daar meer dan elders en een mens kan dan vrij associaties maken. Weet waarover ze spreekt, ik reis ook viermaal per week met de trein naar het werk.


Media....

ZOEKERTJE


doorsneeburger zoekt
visuele stimulans.
mag zo idioot mogelijk zijn.

n.b. :teeveestations zich onthouden
zo idioot
hoeft het nu ook weer niet.


GUST GILS ( 1924 - 2002 )

Commentaar overbodig.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten